انواع مختلفی از شمع وجود دارد، زرد معمولیشمع, شمع خاکستر, شمع پارافین.
شمع زرد موم زنبور عسل است
خاکستر ترشح کرم خاکستر است که بر روی درختان سرپایی یافت می شود.
موم پارافین عصاره ای از نفت است و آب آن جمع آوری و پردازش می شود تا مواد ساخت شمع تولید شود.
گذشتگان از شمع به عنوان چراغ برای روشن کردن، قربانی کردن، درمان بیماری ها و چاپ و رنگ کردن پارچه استفاده می کردند.
مردم مدرن متوجه می شوند که شمع را می توان در ارتش، صنعت، پزشکی و بسیاری از زمینه های دیگر نیز استفاده کرد
انسان از دیرباز استفاده کرده استشمعمثل شعله شمع
در زمانهای قدیم، نیاکان روغنهای حیوانی و گیاهی را روی شاخهها، افسنطین و تراشههای چوب میمالیدند، آنها را میبستند و برای روشنایی شبها مشعل درست میکردند.
در دوره پیش از کین در قرن سوم قبل از میلاد، مردم پارچههایی را دور لولههای نی توخالی میپیچیدند، آب موم را درون آن میریختند و برای روشنایی آنها را روشن میکردند.
مردم باستان از شمع، علاوه بر روشنایی، برای درمان بیماری ها استفاده می کردند.
در طول سلسله هان، تطهیر شدشمع زردهنوز یک مورد کمیاب بود
در زمان های قدیم، استفاده از آتش در جشنواره غذای سرد ممنوع بود، بنابراین پادشاه به مقامات بالای مارکی شمع می داد، که ثابت می کرد در آن زمان شمع ها بسیار کمیاب بودند.
در طول سلسلههای وی، جین، جنوبی و شمالی، شمعها به طور گسترده در میان اشراف استفاده میشد، اما مردم عادی هنوز توانایی خرید آن را نداشتند.
شی چونگ، مردی ثروتمند در سلسله جین غربی، از شمع ها به عنوان هیزم برای نشان دادن ثروت خود استفاده می کرد.
در طول سلسله تانگ، موم خاکستر ظاهر شد، اما موم هنوز یک کالای ارزشمند بود، و کاخ امپراتوری همچنین سازمانی را برای اداره شمع ها با مقامات تمام وقت تأسیس کرد.
شمع ها در زمان سلسله تانگ به ژاپن معرفی شدند.
در طول سلسلههای مینگ و چینگ، تولید موم بسیار افزایش یافت و شمعها در خانههای مردم عادی ظاهر شدند و به ملزومات روزمره مردم تبدیل شدند تا در شب روشن کنند.
با کاربرد گسترده الکتریسیته در دوران مدرن، شمع به تدریج از مرحله تاریخی روشنایی خارج شده و به یک نماد تبدیل شده است، که اغلب در مراسم قربانی، عروسی، ضیافت تولد، تشییع جنازه و دیگر مناسبت های مهم ظاهر می شود.
زمان ارسال: فوریه 22-2023